Nazwa tutejszej miejscowości była notowana już przed rozbiorami Polski. W miejscu gdzie obecnie stoi krzyż, niegdyś znajdował się kościół. Obok kościoła mieściła się plebania. Kościół był bardzo stary i zbudowany z muru pruskiego. Gdy uległ częściowemu zniszczeniu, władze pruskie kazały go rozebrać.

Zalesie już od dawna posiadało własną szkołę. Budynek starej szkoły jeszcze istnieje i jest użytkowany (mieszkają w nim lokatorzy).

Po zakończeniu I wojny światowej tutejszą szkołą zajmował się niewykwalifikowany nauczyciel pan Teodor Kiełpikowski. Po nim w sierpniu 1928 roku przejął szkołę pan Marian Frąckowski, który urzędowł w niej aż do rozpoczęcia II wojny światowej, t.j. do 1 września 1939 roku. Po ukończeniu wojny, w 1945 roku, pan M. Frąckowski zajął dawniejsze stanowisko. Ponieważ od kwietnia 1946 roku pan Frąckowski zaczął uczyć w Wałdowie, tutejsze dzieci aż do 4 września 1946 roku nie uczęszczały w ogóle do szkoły. Początkowo szkoła funkcjonowała jako czteroklasowa, a od 1947 jako sześcioklasowa. Uczniowie klasy VII byli przekazywani do szkół w innych miejscowościach: do Włościborza, Tucholi, Drożdzienicy, Małej Cerkwicy.

W styczniu 1952 roku zmarł dotychczasowy kierownik szkoły Marian Frąckowski. Od lutego kierownictwo szkoły przejął pan Grzegorz Tyborski, a drugą siłą nauczycielską została pani Janina Tyborska.

Uczniowie z nauczycielami

 

Z dniem 1 marca 1952 roku uruchomiono w Zalesiu w poniemieckim pałacu przedszkole. Wychowawczynią przedszkola została najpierw pani Helena Małyskówna z Zalesia, potem pani Wanda Dudkiewicz, a od 1 września 1953 roku pani Jadwiga Krauze.

Przedszkolaki z wychowawczyniami – rok 1951/1952

 

Szkoła cały czas borykała się z brakiem sal lekcyjnych, dlatego w 1954 roku przewidziany został kapitalny remont pałacu, który miał być przeznaczony na cele szkoły.

W kwietniu 1955 roku w tutejszej szkole odbywali praktyki pedagogiczne praktykanci z Państwowego Liceum Pedagogicznego w Tucholi – pan Pliszka Tadeusz i pan Wenancjusz Dembek.

W sierpniu 1956 roku dotychczasowy kierownik szkoły pan G. Tyborski wraz z żoną przeniesli się do Runowa, a kierownictwo szkoły od 1 września objął pan Hieronim Muraszko. W maju kierownik szkoły wraz z Komitetem Rodzicielskim dokonali ogrodzenia boiska szkoły i częściowo ogrodu w ramach prac społecznych i z pieniędzy z samopodatkowania. Dzięki staraniom nowego kierownika szkoły i Komitetu Rodzicielskiego od 1 września 1957 roku młodzież pierwszy raz rozpoczęła naukę w siódmej klasie. W pałacu wyremontowano 2 pomieszczenia, które zostały przeznaczone na izby lekcyjne.

Kierownik pan H. Muraszko z grupą dzieci na szkolnej wycieczce do Krakowa i Wieliczki - rok szkolny 1957/1958

 

W roku szkolnym 1959/60 dokonano kapitalnego remontu szkoły. Prace trwały od lutego do sierpnia. Przebudowano ściany budynku gospodarczego zmieniając tzw, „mur pruski” na mur zwykły. Przełożono dach na budynku gospodarczym. Połowę dachówek ułożono nowych. Na strychu od strony północnej wybudowano nową izbę lekcyjną, pobudowano 5 nowych pieców i kuchenkę nauczycielce. Wstawiono nowe okna w piwnicy i szopach (drewutniach). Dokonano natrysku szlachetnego na budynku szkolnym nr 1. Ogrodzono nową siatką ogródek kwiatowy przy szkole.

Wspólne zdjęcie nauczycieli i uczniów – rok szkolny 1959/1960

Wycieczka do Gdańska i Gdyni – rok szkolny 1960/1961

Nauczyciele z grupą uczniów – rok szkolny 1961/1962

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Grono pedagogiczne – rok szkolny 1961/1962

Wspólne zdjęcie nauczycieli i wszystkich uczniów – rok szkolny 1961/1962

 

W roku szkolnym 1964/1965 nastąpiły zmiany na stanowisku kierowniczym. Pan Hieronim Muraszko odszedł do Sępólna Kraj.. Kierownictwo szkoły na rok objął pan K. Gulka, który następnie odszedł do Tonina. Po nim kierownikiem szkoły został pan Henryk Prądzyński.

Wiosną 1967 roku wypowiedziano wynajmowane przez szkołę 2 lokale zastępcze w dawnym pałacu. Bardzo trudna sytuacja lokalowa szkoły przyczyniła się do zorganizowania spotkania rodziców z władzami Wydziału Oświaty i Kultury, Prezydium PRN w Sępólnie Kraj. i Komitetem Powiatowym PZPR w Sępólnie Kraj.. W wyniku tego spotkania obiecano miejscowemu społeczeństwu, że wiosną 1968 roku rozpocznie się budowa nowej szkoły z 6 izbami lekcyjnymi i centralnym ogrzewaniem.

Rok szkolny 1967/1968 rozpoczął się w bardzo trudnych warunkach lokalowych. Zastępcze izby lekcyjne urządzono w zniszczonym budynku należącym do PFZ. Nie było tu boiska, więc dzieci podczas przerw międzylekcyjnych musiały bawić się bezpośrednio na ulicy. W tym roku rozpoczęła się realizacja programu VIII klas szkoły podstawowej. Lekcje odbywały się na dwie zmiany.

Wiosną 1968 roku nie przystąpiono jednak do budowy nowej szkoły w myśl wcześniejszej umowy. W dniu 26 maja 1968 roku powołano Społeczny Komitet Budowy Szkoły, który przez długi czas czynił liczne starania na rzecz budowy nowej szkoły. W styczniu 1970 roku wysłano pismo do Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Bydgoszczy w sprawie możliwości szybkiego rozpoczęcia budowy. W wyniku tej interwencji w lutym odbyło się kolejne spotkanie powiatowych władz partyjnych i oświatowych z miejscową ludnością, na którym ustalono, że już w marcu przystąpi się do budowy. Terminu jednak znowu nie dotrzymano.

Pierwsze prace związane z budową rozpoczęły się jesienią w 1970 roku. Aż do grudnia w czynie społecznym zwożono cegłę. Oprócz miejscowych gospodarzy największy wkład pracy włożyło Państwowe Gospodarstwo Rolne w Skarpie. Dzięki przychylnej postawie miejscowego dyrektora pana K. Liebrechta zwieziono materiały potrzebne do budowy.

W dniu 2 maja 1971 roku przystąpiono do budowy szkoły o 6 izbach lekcyjnych. Budynek szkoły wybudowali w czynie społecznym ( w stanie surowym) w okresie 3 miesięcy ( maj, czerwiec, lipiec) praktykanci Zespołu Szkół Budowlanych im. Gagarina w Bydgoszczy pod kierunkiem pana Edmunda Borkowskiego, nauczyciela zawodu. W grudniu Miejskie Przedsiębiorstwo Remontowo-Budowlane wstawiło do nowej szkoły ramy okienne i drzwi. Wiosną 1972 roku nową szkołę otynkowano od strony zewnętrznej i wewnętrznej. Rozprowadzono w niej sieć elektryczna i założono centralne ogrzewanie. Budowy szkoły jednak nie zakończono z powodu braku pieniędzy na opłacenie pozostałych prac, które zostały do wykonania. Również w 1973 roku przy szkole nie wykonano żadnych prac. Zbudowany budynek zaczął ulegać dewastacji, a pozostałe materiały budowlane niszczyły się bez zabezpieczenia na placu budowy.

 

Nauczyciele z grupą uczniów – rok szkolny 1972/1973

Rok szkolny 1973/1974 przyniósł duże zmiany organizacyjne. W związku z dużymi trudnościami lokalowymi z jakimi borykała się szkoła, a z drugiej z brakiem funduszy na ukończenie nowej szkoły, w dniu 22 sierpnia na zebraniu wiejskim przy udziale władz oświatowych, postanowiono obniżyć stopień organizacyjny szkoły do poziomu klas I-IV. Starszych uczniów klas V-VIII z Zalesia skierowano do Wałdowa, a ze Skarpy do Sępólna Kraj.

W sierpniu 1973 roku miejscowa ludność napisała skargę do Dziennika Telewizyjnego. W jej wyniku Kuratorium OSP w Bydgoszczy przydzieliło dodatkowe fundusze na dokończenie budowy.

Już w październiku rozpoczęły się pierwsze prace wykończeniowe. Przystąpiono do budowy urządzeń sanitarnych, prac malarskich i wykonania posadzek.

Dnia 20 maja 1974 roku nastąpił odbiór techniczny nowej szkoły. Stwierdzono jeszcze wiele usterek. Postanowiono naprawić tynk na zewnątrz, wykonać ogrodzenie oraz drabinkę na dach dla kominiarza. Dnia 1 czerwca, w Dniu Dziecka, dzieci pierwszy raz przekroczyły mury nowej szkoły.

Od tego dnia lekcje odbywały się w nowej szkole.

Od roku szkolnego 1975/1976 aż do roku 1980/1981 realizowano w szkole program klas I-III pod kierownictwem pani Sylwii Dończyk.

Od roku 1981/1982 następowały zmiany organizacyjne. Reorganizacją zajęła się nowa dyrektor pani Genowefa Ciszewska. Najpierw podwyższono poziom organizacyjny do klasy V, a w następnym roku do klasy VIII.

 

Pamiątkowe zdjęcie uczestników wycieczki do Poznania– rok szkolny 1983/1984

Wycieczka do Trójmiasta- rok szkolny 1982/1983

 

 

W latach 90-tych, kiedy placówką kierował pan Mieczysław Kęsik, szkołę rozbudowano. W nowym skrzydle wygospodarowano miejsce na 1 salę lekcyjną, pracownię komputerową, kuchnię, stołówkę oraz szatnię.

Przez kolejne lata w szkole systematycznie przeprowadzano remonty, ulepszano bazę lokalową. Wszystkie klasy wyposażone są w tablice interaktywne. Kadra pedagogiczna systematycznie doskonali swoje kwalifikacje. Przy szkole znajdują się plac zabaw dla dzieci, piękny ogród botaniczny, wyróżniony I miejscem w województwie kujawsko-pomorskim oraz 2 boiska do piłki nożnej, koszykówki, siatkówki. Przy szkole powstało zadaszone miejsce, tzw. „grzybek” i grill, gdzie odbywa się wiele szkolnych i środowiskowych imprez integracyjnych.

W szkole dzieci czują się pewnie i bezpiecznie, na co wpływają bardzo dobre relacje pomiędzy nauczycielami i uczniami, a także brak agresji i przemocy .

Podstawowym wyznacznikiem funkcjonowania szkoły jest dobro dziecka i jego wszechstronny rozwój moralny, intelektualny, fizyczny, społeczny i kulturalny. W naszej szkole kładziemy nacisk na wyposażenie ucznia w odpowiedni zasób wiedzy, dążymy do stymulowania jego poznawczej aktywności, inspirowania go do twórczości własnej, przygotowania do życia w zbiorowości, kształtowania postaw ogólnie przyjętych za właściwe, wpajania zamiłowania do wszelkich form aktywności ruchowej (sport, turystyka), a także pragniemy wychowywać ucznia w duchu wartości właściwych naszej kulturze oraz wartości uniwersalnych, takich jak prawda, wolność, godność, sprawiedliwość, odpowiedzialność.

Na podstawie Kroniki szkolnej opracowała Bożena Sucharska (nauczyciel języka polskiego).